Dick Berckenkamps Composition II (I hear something different) uit de Composition-serie opent een synesthetische dialoog tussen visuele abstractie en akoestische waarneming. Het werk lijkt het moment te vangen waarop een extern of intern geluid een psychologische resonantie teweegbrengt. Door de fijne, zoekende contourlijnen is in het bovenste gedeelte het silhouet van een vrouwenhoofd te ontwaren, dat bevangen is in een gebaar van luisteren of diepe verzonkenheid.
De compositie wordt gedomineerd door een levendig palet van lichtgevend groen, citroengeel en turquoise accenten, die als visuele frequenties de beeldruimte doordringen. Deze verschillende kleuren laten zich interpreteren als representaties van diverse audioklanken: terwijl de zachte groen- en geeltinten een harmonieuze basissfeer creëren, vormen de krachtige, bijna pulserende oranje en blauwe vlakken ritmische contrapunten. In deze paradox verbindt Berckenkamp de stilte van het doek met de onzichtbare dynamiek van geluidsgolven en maakt hij het onhoorbare door kleur en vorm ervaarbaar.
Stilistisch kan hier een brug worden geslagen naar Wassily Kandinsky, die de schilderkunst zag als een vorm van compositie en kleuren doelgericht instrumentale kwaliteiten toeschreef. Net als Kandinsky gebruikt Berckenkamp kleur niet als louter decoratie, maar als een trilling die een direct psychisch effect sorteert. De in de contourlijnen figuratief herkenbare vrouw lijkt de frequenties van de ruimte op te nemen en te bundelen. Er ontstaat de indruk dat zij in een diepgaande resonantie versmelt met de klanktextuur van haar omgeving.
De lichte, zonovergoten achtergrond biedt dit “akoestische landschap” een open podium. Het resultaat is een werk dat de klassieke scheiding der zintuigen opheft: tegelijkertijd figuratief en atmosferisch, stil observerend en luid in zijn kleurgebruik. Composition II (I hear something different) wordt zo een uitnodiging om de wereld achter het zichtbare te verkennen en de vitaliteit te ontdekken die ontstaat wanneer kleuren klanken worden en contouren veranderen in gevoelens.