Met Dancing Group sluit Miklós Németh aan bij de expressieve stromingen van de late 20e eeuw en toont hij hoe het Neo-Expressionisme figuratieve weergave kan verenigen met emotionele directheid. De compositie doet denken aan een bewegend mozaïek van kleurvlakken en gebarenlijnen, waaruit een groep dansende figuren tevoorschijn komt. In plaats van nauwkeurige contouren of realistische anatomie gebruikt Németh ritmisch geplaatste kleurblokken om de beweging en de sfeer van het moment vast te leggen.
Getrouw aan de principes van het neo-expressionisme breekt het werk met klassieke perspectief en academische precisie ten gunste van een intense, subjectieve beeldtaal. Krachtige kleurcontrasten – van levendig geel en diep groen tot aardse rood- en bruintinten – creëren een vibrerende spanning, terwijl accenten in roze, blauw en wit de blik leiden. Dancing Group is minder een weergave dan een visuele ervaring: een viering van kleur die de energie van muziek en dans omzet in een tijdloze, krachtige vorm.