Veit Korn

Hybris II is het tweede werk in Veit Korns indrukwekkende Hybris-trilogie – een reeks die het kwetsbare evenwicht onderzoekt tussen menselijke ambitie en existentiële begrenzing. Vrij uit de hand gehouwen uit travertijn (zoetwaterkalksteen), toont het beeld een menselijk hoofd dat uit een rechthoekig blok tevoorschijn komt – deels omlijst, deels opgesloten.

Het architectonische kader wordt in dit werk een centraal symbool: niet alleen een grens, maar een gevangenis van het zelf. Het roept thema’s op zoals isolatie, angst en de zoektocht naar betekenis binnen de beperkingen van het bestaan. De directe blik en de ingehouden expressie van de figuur wijzen op een innerlijke spanning – tussen de drang om uit te breken en de onvermijdelijkheid van de menselijke conditie.

Bekeken vanuit een existentialistisch perspectief weerspiegelt Hybris II de absurditeit van het streven naar overstijging terwijl we opgesloten blijven in onze eigen beperkingen. Het kader is niet slechts een rand – het is de muur die we niet kunnen passeren, een metafoor voor de grenzen van bewustzijn en sterfelijkheid. En toch neigt het gezicht naar voren, alsof het probeert verder te kijken.

In vergelijking met Hybris I, dat focust op stille introspectie, en Hybris III, dat de geometrische abstractie en het memento mori-thema versterkt, vertegenwoordigt Hybris II een overgangsmoment: het zelf wordt zich bewust van zijn kooi – en begint zich ertegen te verzetten.