Dick Berckenkamps Spritz I uit de Radio Spritz-serie is een hoogexplosieve ontlading van kleur en kinetische energie, die schilderkunst definieert als een daad van pure beweging. De centrale intentie van de kunstenaar manifesteert zich in een radicale, richtingsloze werkwijze: het doek wordt platliggend van alle kanten bewerkt, zodat het werk pas na voltooiing van het proces zijn definitieve oriëntatie vindt. Wat begint als een rauwe, ongefilterde impuls, transformeert gaandeweg het schilderen in een fijn uitgebalanceerd evenwicht van muziek, licht en materie.
Optisch breekt het werk met de traditie van de statische compositie. In plaats van een vast middelpunt biedt Spritz I een visueel krachtveld waarin acryl, inkt en spraypaint in een ritmische stroom met elkaar versmelten. De gebaren volgen geen vastgesteld onderwerp, maar het geluid en de energie van het moment – een visuele equivalent van een vonk die tegelijkertijd ontstaat en blijft hangen.
Stilistisch kan het werk het best worden geplaatst in een hedendaagse vorm van post-abstractie. Hier wordt het doek niet langer alleen gebruikt als een plek voor zelfexpressie, maar als een medium waarin verschillende niveaus van snelheid en dichtheid elkaar overlappen. De transparantie van de kleuren en het bewust openlaten van de ondergrond aan de randen geven het beeld een vitale lichtkracht, die de toeschouwer uitnodigt om de beweging in de stilte en de orde in de vermeende chaos te ontdekken.